Waardeloos

De week ging donderdag volledig naar de haaien toen we vroeg in de ochtend hoorde van het overlijden van Wibo Schot, plotseling en onverwacht. Juist in zo’n situatie is in een dorp wonen dan misschien wel prettig. Een warme deken van liefde een aandacht omringt het jonge gezin en helpt waar nodig met grote en kleine dingen. Volgende week is het afscheid… Ondertussen gaan de gewone dingen van alledag nog steeds door en hebben onze meiden weer een wedstrijdje gevoetbald. 4-0 tegen Berkel. De meiden staan nummer 4 in de competitie dus van de week even kijken wat nummer 3 heeft gedaan. Misschien kunnen we nog een plekje klimmen. De rest van het weekend is besteed aan het maken van surprises met de meiden. Ik ben gaan knutselen met piepschuim en het is, al zeg ik het zelf, weer aardig gelukt. We hebben een Lego mannetje (brandweer) en een lamp van een filmset in elkaar geknutseld. De tuin ligt vol met piepschuim resten dus als de meiden de boel afschilderen zal ik van de week nog even met een vuilniszak door de tuin gaan om alle witte resten op te ruimen.

Ook leuk om te lezen...

1 reactie

  1. guus schreef:

    Idd. zwaar k.. mbt Wibo (bekend van de hockey), eens te meer; het leven kent zijn ups en downs (bij velen bekend), carpe diem is niet altijd het antwoord maar het leven gaat (gewoon?) weer door.

Geef een antwoord

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *