Lichtpuntjes

De eerste lichtpuntjes zijn weer gevonden! We zijn op weg naar de zomer en het weer voorziet ons van meer licht, eindelijk! De Smeetsjes zijn niet zo van het donker en ik al helemaal niet dus we zijn blij dat het eindelijk zo ver is. Een lichtpuntje vonden we ook in de status van opa en zijn gezondheid. Daar waar we in voorgaande weken nog hard op weg waren naar een status van uitbehandeld in combinatie met “hier zijn nog een paar chemo’s en succes ermee” blijken twee verdachte plekken toch geen ellende te zijn. Nu zwerven er nog meer verdachte stukjes door het lijf van opa maar de uitsluiting van de eerste twee geeft hoop. Toegegeven, de mogelijke behandeling van zijn slokdarmkanker resulteert nu mogelijk in een niet zo prettige operatie (en dat is nog zachtjes uitgedrukt) maar het is in ieder geval een keuze en dat is winst ten opzichte van geen keuze. Ik zeg, “het is een lichtpuntje en daar moet je van genieten”. Genieten kan onze hond blijkbaar ook want zodra ze de zon in huis ziet schijnen is ze de eerste die een warm plekje gaat opzoeken, heerlijk lui doezelen in de zon. Als dat de definitie is van een hondenleven dan wil ik misschien wel ruilen. In een poging om te genieten van dezelfde luxe hebben we besloten om dit voorjaar een lounge setje in de tuin te plaatsen. Eind van de maand zullen we ons, steeds dieper zinkende, terras weer opnieuw ophogen en verschijnt voor ons ook fijn plekje om liggend te genieten van de zon. Ik kan haast niet wachten. Om alvast een beetje in de sfeer te komen vieren we vandaag de verjaardagen van de meiden met al onze vrienden in het zwembad van ons dorp. Lekker met ze allen zwemmen met het helende licht van buiten door de ramen. Samen gezellig eten en drinken na afloop, ik heb er zin an! We gaan weer de goede kant op…