En toen was het voorbij

Na een paar wedstrijden was de oranje koorts hoog opgelopen en begonnen we stiekem toch al een beetje te geloven in een mooi einde van dit toernooi. Wie had kunnen bedenken dat we zo onder de voet gelopen zouden worden door de Russen. Natuurlijk was daar Guus met het een en ander aan inside kennis maar dat zou onze jongens niet deren, de machine was op gang en zou niet meer stoppen. En toch ging het mis, de witte duivels gingen ervoor en waren niet te stoppen. De energie moet toch een keer op zijn zou je denken maar blijkbaar was de wodka in de pauze een goede zet, ze waren overal en keer op keer. Het oranje legioen kan naar huis, jammer. Guus is de verrader van het jaar geworden. Naar de stand van onze pool hoef ik niet meer te kijken, ik eindig laatste. Ik ga morgen maar weer verder met m’n tegelvoertje…