Crashed and burned

De stoppoging is (deels) mislukt, ik heb weer gerookt. Enorm zonde natuurlijk van alle kromme tenen en moeite die ik afgelopen weken heb gedaan om er vanaf te blijven. Het viel echter enorm tegen en één van de fouten die ik gemaakt heb is de vijand onderschatten. Het nicotine monster is sterker dan gedacht. Voor de meiden is het een opluchting wat papa zal zo langzamerhand weer veel gezelliger worden en niet meer mopperen. Nu was ik niet van plan om weer evenveel als voorheen te gaan roken dus ik rook alleen maar na 20:00 uur (net zoals Mirjam). Het dagboek gaat tijdelijk in de mottenballen en is weer open als ik een nieuwe stop poging ga doen want die gaat er zeker komen…