Als vanouds

De vakantie is nu echt voorbij. Fré is officieel een brugpieper geworden en doet het hartstikke goed op haar nieuwe school. Met de trein naar Gouda en als het ook even kan weer terug. Goed opletten op wisselde sporen, heb ik wel de juiste trein en vooral ook de juiste kant op. Donderdag even stress want het treinverkeer was gestremd door een aanrijding met een persoon. Niet zo mooi maar Fré hield haar hoofd koel. Keek op de borden en zag dat de trein die klaar stond op het perron naar Woerden zou gaan. Sleurde op tijd haar vriendinnetje de trein uit en pakte haar telefoon om haar persoonlijke taxi (ook wel mama genoemd) te bellen. Naast de nieuwigheid van een nieuwe school is alles weer zoals vanouds. De files groeien en je moet weer echt op je schermpje in de auto kijken om stilstaan enigszins te vermijden (kansloos). Mensen knallen weer op elkaar en ook als vanouds zorgen de rijdende gevaar machines (ook wel vrachtwagens genoemd) voor nog meer file leed. Yanniek krijgt op haar school als vanouds weer een lijstje met toets data mee en zelfs in de tweede kamer proberen de beroeps kletsers (ook wel prutsers genoemd) weer op het pluche te komen. Tijd hebben we weer te kort, zaterdag is helemaal vol gepland en de vrienden en kennissen ICT helpdesk is weer in trek.
We zitten inderdaad weer in het ritme maar het ging ineens wel heel snel, een beetje te snel. Gelukkig zijn er nog wat verzachtende omstandigheden zoals het feit dat we in september nog lekker twee dagen in de tuin hebben kunnen eten en Zondag doen we met z’n vieren wat we zelf willen en besteden we tijd aan elkaar om vervolgens op maandag weer opnieuw te beginnen. Even wennen is het wel.